Neden Gelmiyorsun?
Bak, kırlangıçlar saçaklarını bir bir terk etti,
Sararmış ceviz yapraklarıysa usul usul dökülüyor,
Asmalar da güz ayazıyla hırpalanıyor,
Neden gelmiyorsun? Neden gelmiyorsun?
Gel, gel de kollarıma alıp bağrıma basayım,
Çehrene dalıp dalıp başka diyarlara uçayım,
Başımı minnettar bir uykuyla
Göğsünde, göğsünde tutayım!
Hatırlar mısın nasıl da dolaşırdık
Çayırlar ve vadilerde,
Ve kekikler arasında da öperdim seni
Kaç kere? Kaç kere?
Kadınlar dolaşır yeryüzünün dört bir köşesinde,
Kimileri de epeyi çekici olur insanın gönlünce,
Akşam yıldızları gibi parıldamazdı hiçbiri,
Değillerdi senin gibi, değillerdi senin gibi!
Parıldaman daima ruhumun derinliklerinde,
Yıldızların alevinden daha tatlı,
Doğan güneşten daha şahane,
Tatlı sevgilim, tatlı sevgilim!
Bu sonbahar da geldi ve sensiz geçiyor,
Yapraklar dallarından bir bir düşüyor,
Tarlalar ıssız, kuşlar dilsiz,
Neden gelmiyorsun? Neden gelmiyorsun?
Mihai Eminescu
Çeviren: Mehmet Gündoğdu
avuntusaati@gmail.com
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder